odpowiadamy.eu

Marcin Trepczyński: jedność i uniwersalność

» ODPOWIEDŹ do: List ws. ŚDM 2016 w Krakowie

Czcigodni Ojcowie, drogi Gerardzie. Może trochę za bardzo czepiamy się nie tego, co w tym liście istotne. A istotne jest w nim słuszne wezwanie, by już teraz wspólnie przygotowywać się do ŚDM. A jednak wydaje mi się, że pytanie o jedność i powszechność tej imprezy jest kluczowe, aby zrozumieć, o co w niej chodzi. I dlatego chcę się odnieść do Gerardowych wątpliwości.

Uważam, że odwołanie się do Bazyliki Laterańskiej jako Matki Kościołów (wspominanej liturgicznie w dniu odczytania listu) to bardzo dobry pomysł. Uświadomił mi to tamtego dnia w homilii ks. Wojciech Drozdowicz. Zauważył on, że o ile Bazylika św. Piotra kojarzyć się może z podziałem Kościoła, bo powstawała m.in. dzięki zyskom ze sprzedaży odpustów, która była jednym z powodów wystąpienia Martina Lutra, o tyle Bazylika św. Jana na Lateranie jest stolicą papieską sprzed jakichkolwiek podziałów.

Przypomniałem sobie też, jak mój przyjaciel Vitalij Michalczuk, filozof i teolog prawosławny, zwracał uwagę na przesadne – jego zdaniem – eksponowanie Bazyliki św. Piotra, a zapominanie o Bazylice św. Jana i Bazylice św. Pawła, które przecież również, wraz z Santa Maria Maggiore, są bazylikami większymi. Uważał to za znamienne i wręcz symboliczne w kontekście tak trudnego do przyjęcia dla prawosławnych wywyższania biskupa Rzymu; przyjmują oni bowiem jego prymat, ale nie godzą się na jego nieomylność ws. wiary i moralności.

Powrót do Lateranu zdaje mi się więc dobrym symbolem powrotu do korzeni i otwarcia na człowieka, wbrem podziałom wewnątrz Kościoła. Jeśli mamy trzymać się tego symbolu, papież pod znakiem Lateranu spotka się z młodzieżą jako papież sprzed schizm, jako biskup Rzymu, prawdziwy Piotr, na którego skale zbudowany jest Chrystusowy Kościół i który wypływa łowić ludzi. W tym sensie można rozwinąć ciekawe spostrzeżenie Gerarda: papież nie tylko przechadza się po świecie, on pływa po nim i łowi ludzi. Tak rozumiem jedność, jaką niesie ŚDM i której znakiem jest Bazylika św. Jana.

Dodatkowy znak: to przed tą właśnie bazyliką stoi posąg wzywającego Kościół do nawrócenia... Franciszka.

A co do uniwersalności. Tak, można mieć zastrzeżenia, że ŚDM to nie Taize. Zarazem jednak „uniwersalny” (kalka łacińska) to „powszechny”, a z grecka „katolicki”. Nasz Kościół właśnie mieni się uniwersalnym, więc równie dobrze można kwestionować nazwę „Kościół katolicki”. To odrębny temat, ale jednak istotny. ŚDM jest imprezą uniwersalną Kościoła uniwersalnego.

Ale to nie chyba koniec. Może się mylę, ale ŚDM widzę jako imprezę, która chętnie obejmie również tych zainteresowanych, którzy chcą w niej uczestniczyć, nawet jeśli nie są przekonani do wiary w wydaniu katolickim. Kiedy świętujemy (a tu, jak słusznie wskazano: świętujemy naszą wiarę), chętnie zapraszamy tych, którzy naszej radości może do końca nie podzielają; być może jednak też się tym ucieszą i zaczną świętować z nami. Również w tym szerokim sensie ŚDM to, moim zdaniem, impreza uniwersalna. To wielkie święto i wielki połów, na który chrześcijanie, nowi apostołowie, wypływają wraz z Rybakiem Ludzi.

Jakoś tak to widzę.

Dziękuję za ten list. Postaram się przygotować.

inne odpowiedzi: